"De eerste keer op een lijst sta je in je blote"

De Vlaamse Parlementsvoorzitter laat zich met de glimlach voor geitenwollen sok uitmaken. "Want ik ben nog het steeds. Mijn sprong van de lokale milieubeweging naar de lokale Volksunie was niet zo groot, want de VU was de groene partij van Limburg toen. Alleen het woord federaal in die oude slogan (grijnst) géén commentaar." Hoe het voelde die eerste keer? "Alsof je in je blote staat. Het hele dorp ziet voor welke partij je bent en sommigen maken plots een grote bocht rond je." Peumans is behoorlijk onherkenbaar als bebaarde dertiger. "Ik moet zeggen, ik ben zelf ook lichtjes geschrokken van de foto. Laat mijn kabinetsmedewerkers maar lachen. Na mijn pensioen laat ik die baard opnieuw groeien. Ik sta nog altijd achter mijn groene principes en bij de Wereldwinkel ben ik nog steeds vaste klant. De zittende politici uit Riemst volgden me toen met argusogen: ik was de eerste die uit de universiteit kwam en dan nog één met wild haar! Ik droeg toen nog geen das, nee. Die is gaandeweg opgedoken. Nu brengt mijn moeder van 97 na elke tv-uitzending van 'Villa Politica' verslag uit of mijn plastron wel goed zat. En mijn schoonmoeder is in 1982 mee op de VU-lijst komen staan, om ze vol te krijgen. Ik heb nog altijd groot respect voor lijstvullers, mensen die nooit verkozen zullen raken maar toch 'in hun blootje' durven te gaan staan." "Deze foto is in mijn tuin genomen. Ik woon nog altijd in dezelfde straat, ik ben nog met dezelfde vrouw getrouwd, alleen kwam er nog een vierde kind bij, onze Wim. Ik ben 61 jaar, maar met wat de partij nu meemaakt, had ik tien jaar later geboren moeten worden. Sommigen krijgen hun kamerzetel nu op een schoteltje aangeboden, terwijl ik heb moeten véchten. 30 jaar zit ik al in de gemeenteraad. Eerst twaalf jaar als schepen, dan twaalf jaar als burgemeester, de laatste zes jaar weer als schepen en - als Riemst het wil - hopelijk nog eens als burgemeester."